Kluts

KLUTS heeft in de afgelopen jaren een aardig repertoire opgebouwd; in het Nederlands, van eigen makelij en makkelijk in het gehoor liggend. De 6 leden van de band vormen een bont gezelschap in leeftijd, achtergrond en geslacht. Ze hebben elkaar gevonden in een bijzondere mix van prettige deuntjes met scherpe, bijdehandte of gevoelige teksten waarin ze zoeken naar geluk, liefde, schoonheid, publiek en zichzelf. Gemeenschappelijk is de overtuiging: KLUTS is plezier! Om te horen, te zien en in te spelen. Met een welhaast ouderwetse bescheidenheid brengen ze met veel plezier hun Nederlandstalige popliedjes uit eigen mouw en duim. Met humor, meerstemmige zang en naast bas, drums, gitaar en toetsen ook instrumenten als  accordeon, mondharmonica, lyra en schud-ei. Om er nog een overtuiging tegen aan te gooien: KLUTS, die wil je niet kwijt!

Where's Wyatt???

Met hun boots stevig in de modder van de countrytraditie en hun blik gericht op nieuwe muzikale horizonten, betreedt Where’s Wyatt het toneel als een frisse wind in het Nederlandse countrylandschap. Opgericht in 2024, is deze band een samensmelting van vier muzikanten met een gedeelde passie voor verhalen, akoestische klanken en het rauwe randje van het platteland.

Met hun blend van klassieke country, americana en folkrock creëren ze een sfeer die zowel nostalgisch als eigentijds aanvoelt. Denk aan melancholische melodieën, meeslepende harmonieën en teksten die je meenemen langs verlaten snelwegen, verloren liefdes en de zoektocht naar iets of iemand die misschien niet meer terugkomt.

De bandnaam Where’s Wyatt is een knipoog naar een mysterieus figuur die nooit op tijd is, maar altijd onderwerp van gesprek blijft. Net als hun muziek: herkenbaar, eigenzinnig en altijd met een twist.

Wat Where’s Wyatt onderscheidt, is hun originele aanpak: naast hun eigen, verhalende nummers grijpen ze ook terug naar bekende popliedjes en geven die een flinke dosis banjo, fiddle en harmonieën mee. Denk aan een Taylor Swift-hit met een mandoline-intro, of een opzwepende bluegrassversie van een oude Beegees-klassieker. Deze ‘grassified’ covers zorgen steevast voor glimlachen en meezingmomenten tijdens hun liveoptredens.

Maar Where’s Wyatt is meer dan alleen een gimmick. Hun eigen repertoire zit vol hart, sfeer en sterke songwriting. De band weet moeiteloos te schakelen tussen melancholische ballads en dansbare nummers met een rafelrand. Invloeden van Chris Stapleton, The Chicks en Mumford & Sons klinken door, maar altijd met hun eigen signatuur. De vraag blijft: Where’s Wyatt???

Maar zolang hij niet opduikt, blijft de band spelen. En hoe.